เมาแล้วขับ ถูกปรับบและจับติดคุกนั้น เป็นเรื่องที่องค์กรผู้เกี่ยวข้องได้รณรงค์ให้ประชาชนได้รับทราบอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้เป็นไปเพื่อคุ้มครองความปลอดภัยสาธารณะ และความปลอดภัยของผู้ขับขี่เอง โดยพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 บัญญัติว่า ห้ามมิให้ผู้ขับขี่ รถยนต์ ขณะเมาสุรา ผู้ใดฝ่าฝืนต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินหนึ่งปี หรือปรับตั้งแต่ห้าพันบาทถึงสองหมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และให้ศาลสั่งพักใช้ใบอนุญาตขับขี่ของผู้นั้น มีกำหนดไม่น้อยกว่าหกเดือน หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่

ถ้าการเมาแล้วขับนั้น เป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจ ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่หนึ่งปีถึงห้าปี และปรับตั้งแต่สองหมื่นบาทถึงหนึ่งแสนบาท และให้ศาลสั่งพักใช้ใบอนุญาตขับขี่ของผู้นั้น มีกำหนดไม่น้อยกว่าหนึ่งปี หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่

ถ้าการเมาแล้วขับนั้น เป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายสาหัส ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สองปีถึงหกปี และปรับตั้งแต่สี่หมื่นบาทถึงหนึ่งแสนสองหมื่นบาท และให้ศาลสั่งพักใบอนุญาตขับขี่ของผู้นั้น มีกำหนดไม่น้อยกว่าสองปี หรือเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่

ถ้าการเมาแล้วขับนั้น เป็นสาเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย ผู้กระทำต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบปี และปรับตั้งแต่หกหมื่นบาทถึงสองแสนบาท และให้ศาลสั่งเพิกถอนใบอนุญาตขับขี่

นอกจากนี้ มีคำพิพากษาฎีกาที่ 6736/2558 โดยศาลได้วินิจฉัยว่า "เมาแล้วขับ" เจ้าหน้าที่สามารถริบรถได้ ไว้ดังนี้

"รถยนต์ ของกลางที่จำเลยใช้ขับขณะเมาสุรา และขับหลบหนีด้วยความเร็วสูง โดยไม่ได้คำนึงถึงความปลอดภัย หรือความเดือดร้อนของผู้อื่น ดังนี้ รถยนต์ คันดังกล่าวถือเป็น ทรัพย์สินที่จำเลยใช้ขณะกระทำความผิดตามฟ้องโดยตรง อันพึงริบได้ตามกฎหมาย"

โดยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 บัญญัติว่า ในการริบทรัพย์สิน นอกจากศาลจะมีอำนาจริบตามกฏหมายที่บัญญัติไว้โดยเฉพาะแล้ว ให้ศาลมีอำนาจสั่งให้ริบทรัพย์สินดังต่อไปนี้อีกด้วยคือ
(1) ทรัพย์สินซึ่งบุคคลได้ใช้ หรือมีไว้เพื่อใช้ในการกระทำความผิด หรือ
(2) ทรัพย์สินซึ่งบุคคลได้มาโดยได้กระทำความผิด เว้นแต่ทรัพย์สินเหล่านี้ เป็นทรัพย์สินของผู้อื่น ซึ่งมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วยในการกระทำความผิด

สรุป คือหากศาลมีคำวินิจฉัยว่า รถยนต์ในคดีดังกล่าว เป็นทรัพย์สินที่จำเลยใช้ ขณะกระทำความผิด ตามฟ้องโดยตรง ก็มีสิทธิ์ถูกริบได้ตามกฎหมาย

ที่มา : สยามธุรกิจ