ในการประชุมสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) รองประธาน สนช.คนที่ 1 เป็นประธาน ได้พิจารณากระทู้ถามของสมาชิก สนช. ที่ถามนายกรัฐมนตรี เรื่อง ปัญหาบริษัท ประกันภัย โฆษณาเกินจริงหรือปิดบังข้อเท็จจริง ว่า การที่บริษัทประกันภัยบางแห่งโฆษณาตามสื่อต่างๆ มีลักษณะโฆษณาเกินจริง หรือปิดบังข้อเท็จจริง สร้างความเข้าใจผิดให้แก่ผู้บริโภค เช่น การใช้คำว่าไม่ต้องตรวจสุขภาพ หรือไม่ต้องตอบคำถามสุขภาพ แต่มีปัญหาหลายกรณีที่เมื่อผู้ทำ ประกันภัย เสียชีวิตลงไป กลับถูกบริษัท ประกันภัย บอกล้างสัญญา เนื่องจากผู้ทำ ประกันภัย มีสุขภาพไม่สมบูรณ์มาก่อน พร้อมคืนเงินค่าเบี้ย ประกันภัย ที่เคยจ่ายมาแล้ว และปฏิเสธความรับผิดชอบตามสัญญา ประกันภัย ซึ่งการโฆษณาดังกล่าวถือเป็นการทำผิดจรรยาบรรณ แต่มีเจตนาแสวงหาผลประโยชน์ เพื่อหวังผลทางการค้า แต่สร้างความเดือดร้อนให้กับประชาชน โดยเฉพาะผู้สูงอายุ

ขณะที่รมช.คลัง ชี้แจงว่า ธุรกิจ ประกันภัย ได้แตกแขนงเป็นหลายอย่าง ซึ่งการ ประกันภัย ทั่วไปกับการ ประกันภัย ผู้สูงอายุมีความแตกต่างกัน โดยกรมธรรม์ทั่วไปสามารถทำได้ตั้งแต่แรกเกิด การพิจารณาทำ ประกันภัย มีทั้งแบบตรวจสุขภาพ และไม่ตรวจสุขภาพ ขึ้นอยู่กับจำนวนเงินเอา ประกันภัย และแบบผลิตภัณฑ์ ดังนั้นการให้ข้อมูลในคำขอ ประกันภัย ผู้ขอ ประกันภัย จะต้องแถลงข้อมูลและข้อเท็จจริงให้ครบถ้วน โดยความสุจริตเป็นเรื่องสำคัญ จะเป็นเกราะกำบังเมื่อมีข้อโต้แย้งเกี่ยวกับเรื่องการเคลม ขณะที่ผู้ขาย ประกันภัย นอกจากเป็นมืออาชีพแล้ว จะต้องมีความซื่อสัตย์ มีจริยธรรม

สำหรับเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ที่มีการร้องเรียนกันตน ได้สอบถามไปยังผู้บริหาร และเจ้าหน้าที่ สำนักงานคณะกรรมการกำกับและส่งเสริมการประกอบธุรกิจ ประกันภัย (คปภ.) เป็นเรื่องผิดพลาดคลาดเคลื่อนระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย โดยผู้ซื้ออายุไม่ถึงเกณฑ์ทำแบบผู้สูงอายุได้ จะต้องมีอายุ 50 ปีขึ้นไป แต่ผู้ทำอายุแค่ 47 ปี ซึ่งทราบว่าทำ ประกันภัย 3 เดือน ต่อมาก็เสียชีวิต ซึ่งก็ยังไม่สามารถเคลมได้ เพราะจะสามารถเคลมเบี้ย ประกันภัย ได้ต่อเมื่อพ้น 2 ปีไปแล้ว ซึ่งทั้ง 2 ฝ่ายหากมาศาลก็ถือว่ามือไม่สะอาดทั้งคู่ ซึ่งเรื่องอยู่ระหว่างกระบวนการดำเนินการของผู้ที่เกี่ยวข้องทั้ง คปภ. สคบ. และสมาคมประกันชีวิต

ทั้งนี้ฝากว่า อยากให้มูลนิธิคุ้มครองผู้บริโภค ซึ่งมีข้อมูลในเรื่องนี้มาก ไปร่วมเป็น 4 ฝ่ายเพื่อแก้ไขปัญหาเรื่องนี้ โดยอยากให้ดูโฆษณาด้วยว่า อะไรที่เกินไปก็รีบยับยั้งและกำหนดโทษ เพราะถือว่าเข้าข่ายโฆษณาที่หลอกลวง เป็นหน้าที่ คปภ.จะต้องเร่งรัดให้เร็วขึ้น อย่างไรก็ตามกรณีที่ตนยกมา กับที่รัฐมนตรีได้ชี้แจงเป็นคนละกรณี เพราะกรณีของตนเป็นเรื่องของผู้สูงอายุรายหนึ่งทำกับบริษัทเอกชนรายหนึ่ง ซึ่งตัวแทนผู้ทำ ประกันภัย ยืนยันว่าไม่จำเป็นต้องตรวจสุขภาพ แต่ต่อมาผู้สูงอายุเกิดสะดุดขาล้มเสียชีวิต แต่เมื่อเคลมประกัน บริษัทไม่ยอมจ่ายให้ โดยอ้างเป็นโรคประจำตัวผู้ป่วยเอง บุตรสาวผู้เสียชีวิตร้องขอความเป็นธรรม แต่บริษัทผู้เอา ประกันภัย ไม่ยอมเจรจา จึงได้ดำเนินการแจ้งความฟ้องร้องกันอยู่ กรณีนี้สะท้อนให้เห็นเรื่องของการโฆษณาเกินจริง หรือหลอกลวงประชาชน มีผลต่อจิตวิทยาสูงมาก

ที่มา : อาร์วายทีไนน์