คนใช้รถส่วนใหญ่มักมีความคิดว่า ช่างซ่อมที่ศูนย์ เป็นช่างที่มีฝีมือในการดูแล และซ่อมแซมแก้ไข รถยี่ห้อนั้นๆ สูงที่สุด เพราะซ่อมอยู่แต่รถยี่ห้อเดียว และมีความชำนาญสูง จึงทำให้เข้าใจว่า ทำไมรถที่มีปัญหาเกิดขึ้นแล้ว ช่างทำไมถึงซ่อมให้หายไม่ได้ เอารถเข้าซ่อมแล้วซ่อมอีก ช่อมอาการที่เกิดขึ้นแล้วก็เกิดขึ้นอีก

ทั้งนี้ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะว่า ตัวรถเองมีอยู่หลายระดับ มีความยากง่ายในการซ่อมต่างกัน พวกรถพื้นๆ อ่อนเทคโนโลยี ก็ไม่เท่าไหร่ ยกเว้นไปเจอกับช่างห่วยจริงๆ ไม่เอาไหนเลย ส่วนรถประเภทไฮเทคมีเทคโนโลยีสูง อย่างพวกรถยุโรปบางรุ่น บางครั้งอย่าว่าแต่ซ่อมเลย มันทำงานได้อย่างไร ช่างยังไม่รู้

และด้วยความเชื่อมั่นและไว้ใจในฝีมือของช่างในศูนย์ ยินดีจะใช้บริการดูแล และซ่อมแซมจากทางศูนย์ไม่เปลี่ยนแปลง และถึงจะเชื่อว่าช่างที่ดีมีฝีมือ มักไม่อยู่กินเงินเดือนของศูนย์ แต่จะออกไปเปิดร้านซ่อมรถ เป็นเถ้าแก่เอง เหลือแต่ช่างฝีมือรอง แต่ว่าพวกรถรุ่นใหม่ จะมีเทคโนโลยีใหม่ๆ เพิ่มเติมทุกรุ่น พวกช่างที่ออกไปลงทุนเปิดอู่เอง ก็จะไม่ได้รับการฝึกสอนถึงเทคโนโลยีใหม่ๆ ต่างกับช่างที่ศูนย์ ซึ่งจะได้รับการอบรมจากทางบริษัทรถทุกครั้งที่มีรถรุ่นใหม่เข้ามา ดังนั้นช่างของศูนย์จึงมีความรอบรู้เรื่องรถรุ่นใหม่ เหนือกว่าช่างข้างนอก แม้ฝีมือจะเป็นรองบ้างก็ตาม

ปัญหาเวลาจะเอารถเข้าศูนย์

อันที่จริงการนำรถเข้ารับบริการจากทางศูนย์นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย อย่างแรกเลยก็คือ เวลาที่จะเอารถเข้าไปซ่อมไม่สามารถเข้าได้ตามเวลาที่ต้องการ

ถึงแม้การนำรถเข้าศูนย์จะหมายความว่า ทางเราต้องชำระเงินให้ศูนย์ แต่ทางศูนย์ก็ยังไม่รับรถ เนื่องมาจาก ส่วนใหญ่แล้วช่องและช่างในศูนย์มีจำกัด ขณะที่ทางศูนย์จำหน่ายรถทุกวัน ทำให้มีปริมาณรถเพิ่มขึ้น แต่ศูนย์บริการยังคงมีพื้นที่อยู่เท่าเดิม ทำให้กำลังของช่างในการดูแลเทียบกับจำนวนรถที่จำหน่ายออกไปแล้วต่ำลงทุกที เกิดรายการ “รอคิว” เพื่อเข้ารับบริการ ไม่ใช่ว่าว่าง หรืออยากเข้าเมื่อไหร่ ตอนไหน

ยิ่งต้องมีการเปลี่ยนอะไหล่ราคาแพง หรืออะไหล่ชิ้นที่ไม่ค่อยจะเสีย หมายความว่าจะต้องรอ หรือรอกันนานเป็นพิเศษ ซึ่งเป็นเพราะปัจจุบันตามศูนย์ จะไม่มีการตุนอะไหล่ เนื่องจากเป็นการลงทุนสูง หันมาใช้วิธีเบิกจากบริษัทใหญ่

ค่าซ่อมแพง

เป็นที่รู้กันว่า หากนำรถเข้าช่อมในศูนย์ ค่าซ่อมจะแพงกว่าการช่อมตามอู่ทั่วๆ ไป ซึ่งเท่ากับเป็นการมัดมือชก แต่ก็ต้องจำยอมกัน

การนำรถเข้าซ่อมในศูนย์ ทางศูนย์จะคิดค่าบริการและค่าอะไหล่ ไม่ว่าถูกหรือแพงเท่าไหร่ ก็ต้องจ่ายตามนั้น นอกจากนี้ยังมีวิธีการอื่นอีก จากการพยายามลดต้นทุนลดค่าใช้จ่ายของอะไหล่ที่ใช้ เพื่อไม่ให้ผู้ใช้มีความรู้สึกว่าจ่ายแพงจนเกินไป ยกตัวอย่างเช่นในการเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่อง ก็ไม่ได้ใช้น้ำมันเครื่องชนิดเลิศสุด ลำดับชั้นเพียงแค่พอประมาณ เกรดที่ใช้ก็พอต่อกำหนดการใช้งานของรถ ทำให้มีราคาถูกลง สามารถทำกำไรตามที่ทางศูนย์ต้องการได้

ทางศูนย์มักอ้างว่า ที่คิดค่าซ่อมแพง โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับอู่นอก เป็นเพราะเรื่องของความมีมาตรฐานสูงกว่า เรื่องของอะไหล่ที่พบว่า ทางศูนย์มักจะคิดแพงกว่า ทั้งนี้อาจเป็นเพราะ ทางศูนย์จำเป็นต้องใช้อะไหล่ของแท้จากทางบริษัทใหญ่ ต่างกับอู่นอกที่สามารถใช้อะไหล่เก่า หรืออะไหล่เทียบ และอะไหล่เทียมได้ ทำให้ค่าอะไหล่ถูกกว่า

ใช้เวลาในการซ่อมนาน

หากเปรียบเทียบกันแล้ว ทางศูนย์มักจะใช้เวลาในการซ่อมนานกว่าอู่นอก บางทีก็นานจนกระทั่งเจ้าของรถท้อเลยทีเดียว

การซ่อมของศูนย์มักจะคิดค่าแรงเป็นชั่วโมง โดยการกำหนดชั่วโมงการทำงานของการซ่อมประเภทต่างๆ เป็นที่เรียบร้อย เพื่อให้ง่ายต่อการคิดค่าแรงในการซ่อม ซึ่งในการซ่อมจริงจะใช้เวลาในการซ่อมช้า หรือเร็วกว่าที่กำหนดไว้ก็ตาม ทางศูนย์จะคิดค่าแรงตามกำหนดเอาไว้เท่านั้น ต่างกับอู่นอกที่รายได้จะอยู่ที่งาน และจะเก็บเงินค่าซ่อมได้ก็ต่อเมื่องานเสร็จ ดังนั้นหากอยากได้ค่าซ่อม ก็ต้องรีบทำงานให้เสร็จโดยเร็ว

เวลาในการทำงานก็ต่างกันระหว่างศูนย์กับอู่ซ่อม เพราะทางศูนย์นั้นจะมีกำหนดเวลาทำงาน เมื่อหมดเวลาก็เลิกงาน หากทำนอกเวลาก็จะมีโอเวอร์ไทม์เป็นพิเศษ ทำให้การซ่อมของศูนย์จึงอาจช้ากว่า เพราะอู่นอกจะมีรายได้เมื่องานเสร็จ ก็ต้องรีบซ่อมให้เสร็จโดยเร็ว แม้จะซ่อมต่อเนื่องหลังเวลาทำงาน หรือว่ากันจนดึกดื่นก็ตาม

การนำรถเข้าซ่อมในศูนย์ แม้จะซ่อมแพง ซ่อมช้าไปบ้าง ก็พอจะรับฟังกันได้อยู่ แต่ประเภทซ่อมห่วย ซ่อมไม่หาย ซ่อมแล้วเดี๋ยวก็เสียอีก ต้องซ่อมกันซ้ำซาก แบบนี้ไม่สามารถรับฟังจริงๆ

เครดิต: ยานยนต์ (ฉบับประจำเดือน ธันวาคม 2560)

ที่มา : ทูเดย์อินชัวร์